Arkadaşlarım Kürşat Avcı ve Nasuh Mahruki ile beraber, defalarca tırmandığım bu güzel rotayı 18 temmuz 1999’da yine tırmanıyorum.
Sabah erken vakitte Demirkazık dağevinden yola düşüyoruz.
Foto 1 : Demirkazık kuzeybatı sırtının Apışkar boğazından görünümü. Bu rota boşluklu, keyifli ve bence klasik bir tırmanış rotası- insanı asla zorlamayan ama dağ macerasının keyfini yaşatan bir rota..
Foto 2: Rota üzerinde bulunan birçok paslı sikkeden birisi. Bu sikke muhtemelen ip inişi için kullanılmış.
Foto 3: Sırtın ilk etaplarında Kürşat istasyon kurmuş ve Nasuh tırmanırken.
Foto 4: Sırt, alt kısımlarında yüz ve bacalar halini alıyor. Burada da Kürşat lider tırmanmış ve Nasuh ve benim emniyetimizi almakta.
Foto 5: IV+ derece zorluktaki bu etapta Kürşat tırmanırken ben emniyet alıyorum. Kaya oldukça sağlam ve güzel.
Foto 6: Dik etabın sonundaki geniş sette mola.
Foto 7: Kuzeybatı rotasının sonlandığı büyük kulenin üzerine doğru tırmanış. Arkada Ecemiş ovası gözüküyor.
Foto 8: Kuleden ip inişi. Ben istasyona bağlı beklerken Kürşat iple iniyor. Toplam 50 metrelik iniş iki veya tek etapta yapılabiliyor.
Foto 9: İkinci ip iniş etabında kullanılan emniyet istasyonu. Yok yok!
Foto 10: Kuzeybatı kulesinde ip inişi yapılan etabın batıdan – Peck kulvarının en ucundan- görünümü. Nasuh üst istasyonda bağlı , Kürşat ise iple iniyor.
Foto 11: Demirkazık’ın 3756 metrelik tanıdık zirve kütlesi üzerinde..
tunç fındık
