Ey Kaçgar dokundum ruhuna dondum 
Kaçgar dokundun ruhuma oldum 
Aydınlık bir geceydi 
Kalktı oturan kartal kapattı gözünü 
Döndü birden geriye baktı 
Dolunay Kaçgar'ın çocuklarının aydınlatıyordu 
Ve beyaz bir at bana bakıyordu 
Koştum ata uzattım ellerimi 
Ellerim gökyüzündeki yıldızları toplamaya hazırdı 
At bana bakmaya devam ediyordu 
Saatler geçti sanki, tekrar aya döndüm 
Döküldüm derede akan sular gibi 
Af diledim atın şahsında doğadan 
Atla dostluk kurmuştuk uyudum ayaklarının yanında 
Uyandığımda arınmıştı ruhum bedenim 
Aydınlık bir geceydi 
Ey Kaçgar dokundum ruhuna dondum 
Kaçgar dokundun ruhuma oldum...