Stres, bireyi zorlayan ve performansını azaltan her şeyi kapsamaktadır. Uçucular; her insan gibi gündelik yaşamın ekonomik , ekolojik, ailevi, mesleki vs. problemleri yanında uçuş sırasında ısı değişiklikleri, düşük basınç, zor uçuş şartları gibi temel stresler ve özel streslerinde baskısı altında kalırlar. Stres toleransı düşük olan kişilerin psikosomatik bozukluklar, kişiler arası çatışmalar, ruhsal hastalıklar göstermesi olasıdır.

Stres, kişinin kendisi tarafından yaratıldığı gibi dışardanda gelebilir. Dışardan gelen stresler kişinin kontrolü dışındadır, ama sigara ve alkol kullanımı, düzensiz beslenme, bioritimleri dikkate almama, kendi kendine ilaç kullanma, uyku bozuklukları, düşük fiziksel kondisyon gibi unsurlar kaçınılabilir veya önlenebilir nitelikte olduğu halde kişinin sanki isteyerek kendi kendine yüklediği streslerdir. Kişinin kendi kendine yüklediği stres unsurları bazen tek tek, bazen de birkaçı birden gelebilir. 

Örneğin; alkol almış, uykusuz kalmış, eşiyle tartışmış veya kahvaltı etmemiş pilotlarda stresin yükü katlanarak artacak, dolayısıyla performans kaybı daha fazla olacaktır. Şunu da unutmamak gerekir ki stressiz bir dünya söz konusu değildir. Hatta optimal düzeyde bir stres: uyarıcı ve gereklidir de. Önemli olan stresin kişiyi kontrol etmesine fırsat vermemek, aksine kişinin onu kontrol altına almasını sağlamaktır.

Uçuş psikolojisinin en önemli konusu uçuş korkularıdır. Uçuştan korkan sıradan insanlar için uçmamak sorunu çözer. Ancak uçuculuğu sürdüren ya da bir meslek olarak seçmiş profesyoneller için durum farklıdır. Çünkü; 

" Uçuş becerisi, yıllar süren eğitimlerle elde edilip, deneyimlerle pekiştirilen pahalı bir kazanım olduğundan bir kalemde feda edilemez.

" Hava aracına kumanda eden kişiler, uçuş korkusu nedeniyle uçuş emniyetini tehlikeye düşürebilir.

" Uçucular korkuyu sevmezler, bu nedenle korku uzun süre savunulmaya çalışılır, bastırılır ya da başka tür bozukluklarla davranışlara yansır. Örneğin, kişiler arası ilişki bozuklukları, alkol 

kullanımının artışı vs. Aslında uçucunun her uçuşunda açık veya açık veya örtülü bir korku hissetmesi doğal bir durumdur. Benzer tehlikeli uğraşlarda olduğu gibi, risk altında olduğunu algılayan bir uçucunun ürküntü duymasında, çekingen davranmasında yadırganacak bir şey yoktur. Korku duymayan kişiler, genellikle savunmaları yeterli ve motivasyonları yüksek kişilerdir. Savunmalarının yetersiz ve motivasyonun az olduğu durumlarda ortaya çıkabilen uçuş korkularında özel bir tedavi stratejisi uygulanmalıdır.