Beş nokta taklası, önemli bir güvenlik hareketidir. İlk olarak askeri paraşütçüler tarafından, kumandasız paraşütlerle (T-10) çok ağır bir şekilde (tam teçhizatlı) hızlı iniş yaparken meydana gelen sakatlanmaları azaltmak için geliştirilmiştir.
Yamaç paraşütü diğer hava araçlarına benzemez. Yamaç paraşütü ile sert bir inişte veya kaza durumunda pilotun açıkta olması nedeniyle hiçbir koruma söz konusu değildir. Eğer yere çok hızlı ve yanlış yönde (yan rüzgar, arka rüzgar, eğim, vs.) yaklaşma yapılırsa, yere sert iniş yapmak kaçınılmaz olur. Bu gibi durumlardan kaçınmak için yapılacak ancak birkaç yöntem vardır. Birincisi, her zaman hissedilebilir rahat kıyafet, boğazlı bot ve kask giymektir. İkincisi ise, beş nokta taklasında yeterli deneyime sahip olmaktır.
İniş anındaki yaralanmaların çoğu yanlış düşüş ve pozisyondan kaynaklanır. Bu nedenle tehlikeli iniş durumlarında beş nokta taklası; iniş şokunu geniş bir alana yaymak, vücudun değişik bölgelerine gelen şoku azaltmak ve vücudun kolaylıkla zarar gören kısımlarını korumak için atılır.
İniş anında aşırı şiddetteki sarsıntılardan, şoktan korunabilmek için beş nokta taklası atılırken temel olarak önce ayaklar birleştirilmiş, diz ve kalça adeleleri hafifçe bükülmüş olmalıdır. Ayrıca hareketi yaparken vücut mümkün olduğunca rahat olmalı, ancak ayakları ve dizleri bir arada tutmak için de çaba gösterilmelidir.
En çok yaşanan problemler, iniş tamamlanıncaya kadar vücut pozisyonunun korunamaması ve kuvvetli rüzgarlarda yeterince seri hareket edememektir. Özellikle yere vuruş anında ayakları açmak ya da heyecana kapılıp iniş anındaki dikkati dağıtmak, iniş sonrasında ise gerekli önlemleri almadan yerde oyalanmak, yavaş hareket etmek, sağa sola bakıp çevreyle ilgilenmek yapılan en belirgin hatalardır. Ayrıca yerde gereğinden fazla açık duran bir yamaç paraşütü, yardıma ihtiyaç olduğunun bir işaretidir. Başkalarını yanıltmamak için takladan hemen sonra ayağa kalkma ve seri hareket etme alışkanlığını geliştirmek, her pilotun yapması ve dikkat etmesi gereken bir davranış biçimi olmalıdır. 

Bazen yamaç paraşütünü yatırıp söndürmeye çalışırken ya da toplarken iplerin umutsuz bir şekilde karışmış olduğunu görebilirsiniz. Eğer böyle bir durumla karşı karşıya kaldıysanız hiç endişelenmeyin. 
Öncelikle durumunuzu değerlendirin ve eğer çevrenizde size yardımcı olabilecek birileri varsa yardım istemek için çekingen olmayın ve bu konuda fazla gururlu davranmayın. Bu tür durumlarda yapılan en büyük hata, karışıklıkları taşıyıcı kolonların başlangıcından değil de, iplerin ortasından ya da daha yukarılardan çözmeye çalışmak ve bu arada harnesi iplerin arasında dolaştırmaktır. Bunun sonucunda ipler daha fazla karışabilir. İkinci önemli nokta, taşıyıcı kolonların bağlantılarını harnesten ayırıp ayırmamakla ilgilidir. Bu, her şeyden önce kişisel bir tercih olmakla birlikte karışıklığın net bir şekilde görüldüğü durumlarda harnes bağlantılarını çözmeye gerek yoktur.
Eğer gerçekten çok kötü bir karışıklık varsa, ger şeyden önce yamaç paraşütünü rüzgar almayan bir yere götürüp açın ve sonra bilinçli bir şekilde düzeltmeye çalışın. Biraz sabırla ve ikinci bir kişinin yardımıyla, zamanla en kötü karışıklıkları bile kolayca çözmenin yollarını öğrenebilirsiniz. Sizi şaşırtan ve endişelendiren bu karışıklıkları çözmek zamanla eğlenceli bir işe dönüşecektir.