Kapalı veya bağlı gözlerle tırmanmak basit ve güvenli yerlerde TIRMANIŞ için değerli bir egzersizdir. Çok güvendiğiniz bilgi kaynağınızı kapatmanız, tırmanırken önem vermediğiniz bilgi formlarına konsantrasyonunuzu artıracaktır.Normalde duyularımızla gelen bilgi çokluğunun ardında saklanan vücudunuzdaki küçücük, hassas yanıtları fark edeceksiniz. Örneğin, çoğu tırmanıcı bir tutamağı çok sıkı tuttuğunda veya sertçe çektiğinde boyunlarındaki ve omuzlarındaki kaslar gereksiz yere büzülür veya nefeslerini tutarlar. Normal bir tırmanışta yıllarca fark edilmeden süren bu alışkanlık körlüğün ardındaki karanlıkta ortaya çıkar. Daha da önemlisi, kapalı gözle tırmanmak kinestejik ve uzamsal farkındalığı geliştirmeye yardımcı olur. Kayada deneyimli olanlar için görüntü, vücudun “proprioceptive” veya “pozisyon” duyum için doğrulayıcı veya ayarlayıcı görevi yapar. Fakat gözler bir anda sadece bir yada iki tutamağa bakabilir. Görüntünün ardındaki farkındalık vücudun geri kalan kısmı üzerinde kontrolü sağlar. Duyularla gelen girdiler ile beyniniz o andaki çevrenizin 3 boyutlu görüntüsünün hayalini yaratır ve hangisi içinde hareket edeceğinizin 3 boyutlu pozisyon duygusunu geliştirir ve keskinleştirir. Kinestejik farkındalığınız dikkatinizle yarıştıracağı daha az şey vardır, gözler kapalıyken. Hareketleriniz akımı veya vücudunuzun bir bölümü hareket ederken, bir kısmı dimdik kalmayı sürdürmek mi istiyor? Vücudunuzdaki devam etmeye yada akıcı harekete direnerek, saplanıp kalan bu bölümleri hissedin ve tanıyın. Uzamsal farkındalığınız da öne çıkar. Başta ayak tutamaklarını bulmak ve güvenmek için mücadele edersiniz. 

Görüntü desteği olmadan ayakkabılarınızla onların açılarını ve ölçülerini hissetmeyi öğrenirsiniz. Daha sonra ayaklarınızda kullanmak için el tutamaklarının şekillerini ve pozisyonlarını kafanıza not edersiniz. Sonunda, uzamsal hafızanızdaki eski el tutamaklarına, ayaklarınızı doğru şekilde yerleştirirsiniz. Proprioceptive’i vurgulayan antrenmanın tekniği geliştirebildiğini görmek için aşağıdaki örneği düşünün. Crooked nehrinin 44 feet yukarısında Lust Blewit üzerinde 73 rd’de Max yerçekimi ile mücadele ediyordu. Sağ eli için alçakta 2 parmaklık cep ve sol eli içinse başının üstünde yan –çekiş aşağı dönük bir tutamak vardı. Max’in sağ eli daha yukarıdaki başka bir 2-parmaklık cep’e ulaşmalıydı.Yan-çekiş cep’e statik ulaşmak için çok zayıf olduğundan sağ el ile ölü noktada uygulamak gerekiyordu. Her şeyi daha kötü yapmak, yan çekişin mümkün kıldığı kuvvet yönü, tırmanıcıya cep’e doğru direkt çekiş yapmasına yardımcı olamazdı. Hareket için etkili momentumu toplamak tüm temas noktalarındaki gücün koordinasyonunu gerektiriyordu. 

Birkaç denemeden sonra Max hareketi başarıyla yapabilirdi ama tereddüdü onu endişelendiriyordu. Üzerindeki kuvvet vektörlerini en iyi koordine edecek pozisyon için vücudunu yukarı, aşağı, öne ve arkaya doğru hareket ettirdi. Optimal yönlenmeyi bulmak ve ölü noktayı başarmak Max’ın korkunç zamanını aldı. Ölü nokta deneyiminden Max bu tür ertelenmelerin zor noktalarda başarısızlığı ifade ettiğini biliyordu.Bu tereddüdü ortadan kaldırmak ve teknik olarak zor hareketleri daha fazla akıcılık ve güvenle yapmak için Max’ın kinestetik merkezlerinizde çok önemli girdilere yoğunlaşabilmeye ihtiyacı vardı;proprioceptive farkındalığı ,Proprioceptive eğitim ile Max tutamakların düzenine uygun optimal yanıtı daha içgüdüsel olarak bulurdu. Proprioceptive eğitim için hareketleri uygularken görüntünün rolünü tamamen ortadan kaldırmanın veya azaltmanın yollarını arayın. Örneğin, Vertical bir kısa duvarda, bir dizideki bir sonraki tutamağı seçin ve sonra ona kapalı gözle ulaşmaya çalışın. Bu antrenmanda rahat uygulamaya başlarken tutamakları tutmakta zamanın önemli olduğu dinamik hareketleri yapmaya başlayın. Sonra her iki elin de bir anda tutamaklara yerleşeceği çift dinamik hareketleri çalışın. Hareketi ayarlamak için, görüntü ile yaptıktan sonra hareketi yalnızca proprioceptive farkındalık ile yapmak için gözleriniz kapalı uygulayın. Proprioceptive farkındalığınız geliştikçe, iki ayrı tutamaktan, farklı iki tutamağa görmeden dinamik yapabileceğinizi anlayacaksınız. İki tutamak veya tutamaklar arasında, aşağıya-yukarıya tekrar tekrar dinamik yapmanız, belirli bir harekette proprioceptive farkındalığınızı kökleştirecektir. 

Yaratıcı olun! Proprioceptive farkındalığınızı farklı açılar,değişik tutamaklar ve değişen hareketler üzerinde geliştirin. Proprioceptive duyarlılığı keskinleştiren, etkili ve akıcı hareketlerin değeri muazzam büyüktür. İleri düzey teknik egzersizi olarak proprioceptive tekniğin bugün yaptığı, on yıl önceki kuvvet eğitiminde reaktif tekniğin başarısı ile eş değerdedir.

Kayada tutuk olan pek çok kaya tırmanıcı dayanıklılık eğitimi bölümünde tartışacağımız 30 dk.’lık kesintisiz tırmanma süresinden yarar elde eder. Birkaç 30 dk.’ lık süreyi yaptıktan sonra bu kişiler kayadaki hareketlerinde akıcılık kazanır. Hareket modelleri, engram dağarcıklarında tutulan içgüdülere güveni yansıtan rahat ” haydi git” i yansıtır. Sonuçta tam hafiflik sağlanmıştır. Tırmanan birisini tutuklaştıran şeyler, haydi git’i engelleyen en büyük engellerdir. 30 dk.’lık süreçler bunları, kişiyi tırmanışın temel hareketine götürerek ortadan kaldırır. Belli bir zamanın ötesinde durmaksızın tırmanırsanız, vücudunuz, korkularını geride bırakarak, daha verimli hareket etmeye başlar. Kayada uzun süre bulunmaktan belirli bir rahatlama duymaya başlayanlar, tırmandıklarında kendilerini yeniden o tanıdık yerde hissederler.