Yamaç paraşütü sporunun aynı zamanda bir doğa sporu olması bu branşta sporun önemini daha da artırır. Yamaç paraşüt sporu, her şeyden önce dayanıklılık, çeviklik,iyi bir refleks ve vücut fonksiyonlarının birbirine uyumlu olarak kullanılmasını gerektirir. Bu da kuşkusuz önce sporla (yeterli bir fiziksel kondisyon sağlanması),sonra da bu branşın gerektirdiği hareketleri yerde bol bol çalışmakla sağlanır. 

Yamaç paraşütünün diğer hava araçlarına göre yerden daha kolay havalanması nedeniyle,özel bir spora ya da herhangi bir spor hareketini yapmaya gerek duymayanlar son derece yanılmış olurlar. 
Çünkü; 

" Hiç hareket etmeden, bir araçla tepeye (özellikle yüksek tepeler) çıkılmış da olsa, alınan irtifa(yol durumu ve basınç etkisi) bünyeyi daha başlangıçta oldukça yorar. 

" Yükseklik(özellikle insanları ürperten dik ve sarp yamaçlar ve tepelerle birleşirse), kişinin adrenalini yükseltir. Dolayısıyla tepede ve uçuş süresince yaşanılan heyecanın kontrol altına alınmasında sporun çok önemli bir payı var. 

" Yamaç paraşütü en hafif hava aracı da olsa uçmak için bazen yolu olmayan tepelere yaklaşık 20-25 kg' lık ekstra bir ağırlıkla çıkmak zorunda kalınabilir. Bu ağırlıkla kişilerin düz yolda bile yoruldukları düşünülürse tepeye tırmanırken ne kadar dinç olması gerektiği daha iyi anlaşılır. 

" Özellikle uzun mesafeli ya da bilinmeyen yönlere doğru yapılan uçuşlarda yüksek noktalara veya yolu olmayan bölgelere inmek zorunda kalındığında yine malzemelerle birlikte saatlerce yürümek ve bir tepeden aşağıya yürüyerek tekrar inmek zorunda kalınabilir. 

" Yine uzun süreli uçuşlarda, harnese oturuluyor olsa da kollara ve ayaklara binen yük (termikli ve türbülanslı havalarda çok daha fazla olur) son derece artar. Bir süre sonra frenlerdeki ağırlığın kollarda çok fazla hissedilmesi ayakların ise hareketsizlikten ve kasılmalardan titremeye başlaması, ağzın kuruması, boyun ve omuzların tutulması ya da ağrıması, sonuçta vücudun tükenmesi olasıdır. 

" Karşılaşılan sorunların ya da emercensi durumların aşılabilmesinde (bilginin yanında); doğru ve iyi bir refleksin, zihin açıklığının olması,zamanın çok iyi değerlendirilmesi pilotun güvenliği açısından şarttır. 

" Bütün bu saydığım konular ve benzeri durumlar, hemen hemen tüm pilotların sık sık karşılaştıkları ve yaşadıkları yamaç paraşütü sporuna özgü durumlardır. Bunların birkaçının aynı anda olması durumunda ise kişinin performansının daha çabuk düşeceği ortadadır. 

" İşte bu nedenlerle yamaç paraşütü pilotlarının doğa şartlarına karşı dayanıklı, gerektiğinde çabuk hareket edebilen, iyi reflekslere sahip ve yapılan işe konsantre olabilen bir yapıda olmaları gerekmektedir. Yamaç paraşüt pilotları her şeyden önce yürümeyi ve koşmayı sevmelidir. Çünkü bunlar bu sporda en çok karşılaşılan durumlardır. Yürüyüş ve koşu tüm vücudu çalıştırır. Bunun yanında bisiklete binmek ve merdiven çıkmak ( her fırsatta asansör yerine merdivenleri kullanmak) bacakları kuvvetlendirir. Bu sporlar yeterince yapıldığı taktirde vücudun dayanıklılığı korunmuş olur. çeviklik için ise uzak doğu sporlarında uygulanan vücudu açma germe hareketleri usulüne uygun olarak yapılmalı, bunun korunması için de her fırsatta yüzme, voleybol, basketbol, hentbol, tenis, vb. çabukluk gerektiren sporlarla ilgilenilmelidir. 

" İyi bir reflekse sahip olmak için refleks geliştirici hareketler yapılabilir, ama bunun için daha çok yamaç paraşüt sporunun inceliklerinin ve hangi durumlarda nelerle karşılaşacağının bilinmesi (bilgi) gereklidir. Vücut fonksiyonlarının birbirine uyumlu olarak kullanılması ise bol bol yer çalışması (kubbe kontrolü, kalkış yöntemlerinin öğretilmesi, uygulamalı yedek paraşüt açma, harneste ayar ve frenlerin kontrolü vs) yapılarak öğrenilebilir.