Düz kalkış çok hafif rüzgarlarda yada rüzgarın hiç olmadığı durumlarda uygulanan ve pilotun öne doğru hızlı bir şekilde koşmasını gerektiren bir kalkış yöntemidir. Bu yöntem, pilotun bir yardımcı tarafından tutulması halinde güçlü rüzgarlarda da kullanılabilir. Yamaç paraşüt sporuna yeni başlayanların ilk öğrendikleri kalkış yöntemidir. Bu yöntemde yamaç paraşütü pilotun arkasına serilir ( sırt kubbeye, yüz yamaca dönük durumda) ve ön kolonların yardımıyla kubbe baş üzerine çekilerek yamaç paraşüt uçuşa hazır duruma getirilir. 
Düz kalkışlarda pilot, yamaç paraşütün durumunu ancak kubbe tam olarak baş üzerine geldiğinde görür. Rüzgarın hiç olmadığı yada sakin olduğu durumlarda pilotun kubbe kontrolü için fazla zamanı yoktur. Çünkü kubbenin içini havayla doldurabilmek ve yeterli iç basıncı sağlayabilmek için kubbeyi baş üzerine çektikten hemen sonra koşuya başlamak gereklidir. Aksi halde kubbenin içinde yeterli hava ve basınç sağlanamayacağından kubbe herhangi bir tarafa yıkılacaktır. Bu nedenle düz kalkış yöntemlerinde kubbe kontrolü çoğunlukla koşu sırasında yapılır. 
Düz kalkışlarda, zaman darlığı nedeniyle koşu sırasında kubbeye bakarken herhangi bir engele takılıp düşmemek için kalkış alanının düzgün ve açık olması da son derce önemlidir.