Çok az spor dalında tırmanmada gereken hareket çeşitliliğine ve dikkate ihtiyaç var. Koşma, bisiklet, kürek karşılaştırıldığı zaman birkaç hareketin sürekli tekrarlanmasıyla yapılır. Daha çeşitli hareket gerektiren çoğu spor dalı ise hareketlerin tam uygulanmsına bağlı olmaz. Bu tip sporlarda hareket eğitimi temel önemi taşımaz. 

Tırmanmada, küçük bir hareket hatası veya yetersizlik süratle belli olur. En iyi tırmanan diğerlerinden daha kuvvetli olan değil, en az hareket hatası yapandır. Tırmananları birbirinden ayıran hareketleri, hamleleri, pozisyonları seçmeleri ve bunu yapmaktaki süratleridir.

Genellikle parmaklarımız, açıldığı veya tutamağı tutamadığınız için düştüğünüzü zannedersiniz. Bunu böyle bırakmak ise, tırmanmanın özünü kaçırmanıza yol açar. Parmaklarınız açılsın veya açılmasın, düşmeniz hamlelerinizi nasıl yaptığınıza, rotada bulunduğunuz noktaya ne kadar verimli gelmenize bağlıdır. Tırmanmak hareket merkezli bir spordur. Tırmanma gibi, karate de yapılabilecek hareketlerin sınırsız olup, güç ve dikkatin önemli olduğu spor dalıdır. Tırmananlar unutmamalı ki, karateciler hareket çalışmanın kuvvet antrenmanından daha önemli olduğunun altını çizmektedirler. Hiçbir spor dalında, kimse teknik olmadan yalın kuvvet ile diğerlerini önüne geçemez. Ve her iki sporda da iyi tekniği olup güç açısından zayıf olan bir katılımcı daha kuvvetli olanın performansını geçer. Uygun hareketleri edinmişseniz fiziksel potansiyelinize yakın bir tırmanma gerçekleştirebilirsiniz. Bir rotayı ilk defa tırmanıyor olsanız dahi, tutamak dizilimlerine uygun hamleleri gerçekleştirmeniz için geniş engram dağarcığınız işe yarayacaktır. 

Uzman on-sight tırmananlar bir grup tutamağa baktıkları zaman, onlarla ne yapmaları gerektiğini vücutları derhal bilir. Yeteneğin çok fazla deneyime gereksinimi vardır. Çünkü sonsuz hareket çeşitliliği arasında seçim önemlidir. Duvarda yer alan tutamakların büyüklüğü, dizinimi, yönleri, yapısı, sürtünme açı ve şekilleri değişiktir. Bu faktörlerin arasındaki çok küçük farklılık dahi vücut pozisyonunu en iyi kullanmaya göre ayarlayacağınız için büyük önem taşır. 

Bu değişkenleri verimli kullanabilmek, karşılaştırmalı pozisyonlarla oluşmuş, geniş engram dağarcığı gerektirir. Dağarcığınız ne kadar genişse, bir rotada karşılaştığınız pozisyona uygun olan engramı bulmanız o kadar mümkün olacaktır. İçsel tiyatronuzdaki problem çözme becerinizi engramınız belirler. 

Hiçbir tırmanan geniş bir hareket dağarcığı oluşturmadan on-sight'ta iyi olamaz. Sonuç olarak, on-sight tırmananlardaki yaş ortalamasının, diğer sporlardaki en iyilerle karşılaştırıldığında yüksek olduğu görülecektir. (çok az sayıda olan genç on-sight tırmananlar da atletler gibi olgun olup çok küçük yaşta başlayanlardır.) Redpointler'de başarı çok fazla deneyim gerektirmiyor; engram dağarcığının derinliğinden çok özel hareketleri mükemmel gerçekleştirmenin yansıması bu başarılardır. 

Engram dağarcığı, on-sight gelişimi sürecinde, tırmanıcıların neden derece yapmadan önceki dönemde neden daha çok kaydıklarını açıklar. Genç ve hırslı bir kaya tırmanışçısının "Aşama aşama antrenman yapmaktan bıktım. 5:13'ümü şimdi patlatmak istiyorum." Diye şikayet edişini duydum. O dereceye sıçramak, engram dağarcığının rolünü inkar edecektir. 

Geniş engram birikimi başka uğraşlarda da paralellik gösterir. Dünyaca ünlü satranç oyuncuları zamanlarının çoğunu uluslararası turnuvalarda yaşanan pozisyon ve bağlantıları çalışarak eğitim yapmakla geçirirler. Bu onlara karşılaşmalarda yaşadıkları pozisyonları rahatlıkla tanıyarak tepki verme şansını verir.

Engram kontrolüne geçiş tabii ki bilinçli bir işlem değildir. Hatta, beyin bir tırmanma sırasında engramlarında saklanan bilgileri kinestetik bilgileri ile karşılaştırarak, pozisyona uygun bir engramın olup olmadığını arar. Eğer bulursa eşler ve engram kontrolü başlar.

Beyin bir tırmanma problemini gerçek yaşama uygulamayı başarmadan önce problemi çözmek için "içsel tiyatro" kullanır. Kritik bir hamle yapmanız gereken bir yerde, beyniniz sizden önce tutamakların düzenine uygun bir engram arar. Tutamaklara bakarak beyniniz farklı 3 tane hamle olasılığını saptayabilir. Kendi iç sahnesinde oynayarak, hafızasındaki engramlarla, hemlelerin kinestetik "duyumunu" karşılaştırır. Eğer dizilim, engramlarda saklanan hamlelerden tamamen farklıysa, hareket kesintisiz geri itilim ve idare ile yönetilir. Eğer saklanan engram uygun ise zihinsel yönetime gereksinim azalır. 

Engramların geniş repertuarına hemen geçişte içsel tiyatro hataları yapılmadan önce engeller. Max'ı düşünün bir rotayı denemeden önce defalarca top-rope yapıyor. Tırmanırken, beyni tutamakları ondan önce karşılaştırıp engramlarındaki kayıtlarla, gerekli hamleleri karşılaştırıyor. Tanıdığı hamleleri farkedince Max'ın beyni onlar için oluşmuş engramları kullanmaya başlıyor. Rotayı defalarca tırmandığı için, hamleler için gerekli engramları oldukça güçlü, dolayısıyla hareketleri yumuşak, sakin ve etkili. 

Rotadaki hamleler, Max'ın hafızasındakilere uyduğu sürece engram kontrolü dominant oluyor. Engramlara uyumluluk önemli olsa da ("tenin bugün daha terli, daha sıkı tut) Max'ın vücudu otomatik olarak başlıca ilerleyişini yaparken, beyni kendisini dinlendirmek, kuvvetini korumak gibi stratejilere zaman ayırabilir. 

Max daha önce denemediği bir rotada ilerlerken, beyni yapması gereken hamleler ile engram kayıtları arasında eşleme yapamaz. Pozisyon daha önceki edinilmiş kayıtlara uymadığı için, Maxın tırmanışında daha yavaş yönetilme ve geri itilim dominant olur. Bisiklet kullanmaya yeni başlayan birisi gibi ağırlıktaki her değişim onun için onun için yenidir ve bilinçli dikkat yoğunlaşmasına gereksinim duydurur. Sonuç olarak, Max her hamlede daha yoğun dikkatle ilerler ve bir sonraki bölüm ile bütünsel taktik için daha az düşünür. 

Yine de, kimi zaman Max bu tırmanış sırasında daha önceki rotalardan iyi tanıdığı bir yükselem açısı ile karşılaşır. Böyle bir hamleyi tanıyınca, hareket merkezleri uygun engramı kullanır ve Max o noktayı engram kontrolünde geçer.