Zorluk Derecesi: III, III+
Süre: Kamptan kampa 4-8 saat (Çağalın Gölü Yaylası kampından)

Yukarıdaki resim Şubat ayında çekilmiştir.
Kırmızı çizgi rotanın görünen kısımlarını;
mavi çizgi ise rotanın gizli kalan kısımlarını belirtir.
Önerilen Tarihler: Eğer yaz çıkışı yapmak istiyorsanız Mayıs ayından itibaren, yaz sezonunun tamamı tırmanış için uygundur. Ancak özellikle yaz aylarının başlarından Temmuz ayının ortalarına kadar kuzey kulvarında kar bulunacağı unutulmamalıdır. Çok yağışlı geçen yılları takip eden bahar aylarında Demirkazık kuzey kulvarında çığ riski olabilir.
Kış tırmanışı için uygun bir tarihten bahsetmek pek de mümkün değil aslında. Belki kış sezonunun ilk günleri önerilebilir. Ancak bunun için de ana şart, yağışsız bir sezondur. Kuzey kulvarı kış aylarında çok fazla çığ riski taşımaktadır. Bu nedenle mükemmel şartlar yakalanmadığı sürece bu rotayı kış tırmanışı için kesinlikle önermemekteyim. Demirkazık’a illa doğu sırtı üzerinden çıkacağım diyenler içinde riski daha olan Kızılçarşak tarafını öneririm.
Teknik Malzeme: Yaz çıkışları için; 50 metrelik tek ip (9,5-11 mm arası), emniyet kemeri, kask, sekizli veya benzerleri, HMS, 4-5 adet karabin, ekspres bant, perlon (birkaç metrelik parçalar halinde), 3-4 sikke, kaya çekici. Ayrıca Temmuz ayının ortalarına kadar yapılacak tırmanışlarda kazma ve krampon gerekebilir.
Kamp Malzemesi ve Giyim: Standart yazlık kamp malzemesi ve giyim yeterli olacaktır. Özellikle Temmuz ayının ortasından itibaren yapılacak tırmanışlarda çadır yerine, rahatlıkla bivak kullanılabilir (meteoroloji raporlarının alınması kaydıyla).
Rota Tanımı: Bu rotadan yapılacak tırmanışlar için en uygun kamp yeri Çağalın Gölü Yaylasıdır. Bu kamp yerinde eskiden yaylacılık yapılmasına rağmen son birkaç yıldır bölgede hayvancılığın azalması nedeniyle yayla kurulmamaktadır. Kamp yerinin suyu kaliteli ve temizdir. Ancak yaz aylarının sonunda, özellikle de Ağustos ayının ikinci yarısından itibaren kamp yerinde su bulunmayabilir. Bu durumda alternatif kamp yeri olarak Çağalın Gölü’nün kenarı veya rotaya daha uzak olan Teke Pınarı tercih edilebilir. Benim kişisel tavsiyem suyunun temizliği nedeniyle Teke Pınarı’dır.
Rota gayet belirgindir ve kaybedilme şansı hemen hemen yoktur. Kuzey kulvarına girebilmek için, Demirkazık doğu duvarının altına ulaşarak duvara paralel olarak yükselmek yeterli olacaktır. Doğu duvarının altındaki mevsimlik göl veya göl kuruduysa kalıntısının hemen üstünden kuzey kulvarına girilir. Başlangıçta çok geniş bir yüzey olarak başlayan kulvar yükseldikçe daralmakta ve dikleşmektedir. Zeminde kar bulunan dönemlerde sabah erken saatlerde, kazma ve kramponla çok zevkli ve rahat çıkılan bu kulvar, karsız dönemlerinde bezdirici olabilir. Kulvarın son 100 metresi özellikle taş düşme riski taşımaktadır. Bu nedenle kalabalık ekiplerin bu etapta daha dikkatli olması gereklidir (Tırmanıcı sayısı üçün üzerindeki ekipler kalabalık sayılır. Sadece kişisel fikrim).
Kuzey kulvarını çıktığınızda, kendinizi üzerinde birkaç hazır bivak yeri de bulunan Demirkazık doğu sırtında bulursunuz. Bu noktadan, zirveye kadar takip etmeniz gereken doğu sırtını ve külah adı da verilen son etaptaki 500 metrelik, üzerinde su olukları bulunan ve karşıdan gözüktüğü kadar da dik ve pürüzsüz olmayan rotayı inceleyebilirsiniz. Bu nokta aynı zamanda Kızılçarşak (güney kulvarı) rotasının da doğu sırtına ulaştığı noktadır.
Doğu sırtına ulaştıktan sonra kolaylıkla fark edebileceğiniz patikaları takip ederek 200 metre kadar yükselebilirsiniz. Patikanın biterek kayalık etabın başladığı noktadan itibaren rota boyunca babalarla işaretleme yapılmıştır. Ancak babaları takip etmeniz şart değildir. Rota üzerindeki geniş çatlaksı oluşumlar veya su olukları çıkış için en rahat seçeneklerdir. Külah olarak adlandırılan 40-45 derecelik kaya yapısından oluşan bu bölge tırmanışın en zor ve tehlikeli kısmıdır. Yaklaşık uzunluğu 500 metre kadardır. Zorluk derecesi en fazla III+ ve oldukça yatık olan bu yüzeyin yarattığı boşluk hissi kuvvetlidir ve bu his düştüğünüzde başınıza gelebilecekler hakkında size fikir verir. Her ne kadar yükseklik hissini artırsa da, daha fazla tutamak ve basamak imkanı sağlayan doğu duvarına yakın kalmaya çalışmakta fayda vardır. Tecrübeli ekiplerin genellikle ip açmadığı bu bölümde tecrübesiz ekiplerin ip açması şiddetle önerilir. Külahın başlangıcından zirve, ekibin hızına bağlı olarak 45 dakika ile 1,5 saat arasında bir zaman almaktadır (2-3 kişilik bir ekip için).
Külahın tırmanışı tamamlandığında eğim azalır ve zirve sırtına ulaşılır. Bu noktadan zirveye ulaşmak rahat ve hızlıdır.
İnişi yine aynı rotadan yapabileceğiniz gibi Peck kulvarı veya batı rotasını da tercih edebilirsiniz. Çağalın Gölü civarındaki kamp yerleri için doğal olarak en uygun iniş çıktığınız rota olacaktır. İniş sırasında ip kullanılmasında fayda vardır. Bunun için, rota üzerindeki daha önce çakılmış sikkelerden faydalanabilirsiniz. Bu sikkelerin aralıkları 25’er metredir ve 50 metrelik tek iple iniş için uygundur. Bu sikkelerin kullanılmadan önce kontrol edilmesi gerektiğini söylememize gerek yok sanırım.
Yorum: Kuzey kulvarının, doğu sırtına kadar sert karla kaplı olduğu dönemlerde zevkli bir tırmanış sunan bu rota, kuzey kulvarındaki karların eriyip çarşağın ortaya çıktığı dönemlerde bezdirici olabilir. Aladağlar'ın en yüksek zirvesine ulaşmak için doğu kulvarı rotası ile birlikte en kolay seçenek olması nedeniyle önemli bir rota. Özellikle yeni başlayanlar öğrendiklerini uygulayabilecek şartları bulabilirler.
Kuzey kulvarı-doğu sırtı ile ilgili daha fazla bilgiye Ömer B. Tüzel’in ‘Aladağlar’ isimli kitabından ulaşabilirsiniz!
Kürşat AVCI