İtoturumu Kulesinden 3756 metrelik Demirkazık Dağı'nın güneybatı yüzü'nün kış manzarası. Bu resimde, zirve gibi gözüken yerin solundaki derin, karanlık yarık güneybatı kar kulvarıdır. Demirkazık Dağı'nın güneybatı yüzünü zirve sırtına kadar bölen bu derin çentik ilk kez haziran 1943'de İngiliz tırmanıcılar Robin Hodgkin ve Edward Peck tarafından tırmanılmış ve bu yüzden de rota Hodgkin/Peck kulvarı olarak tanınıyor.

Peck kulvarının girişinden görünümü. Narpuz boğazının tabanından doğrudan başlamayan ve aşağıdan da gözükmeyen kulvarın ağzına ulaşmak için, kayalar arasından basit tırmanışlar yapmak ve 50 metre kadar da yükseklik kaybetmek gerekiyor. 31 Aralık 1996 tarihinde DOST ekibi olarak ben, Nasuh Mahruki, Haluk Çelikel, Efecan Aytemiz ve Burak Erdoğan ile sabahın erken saatlerinde tırmanışa başladık. Kampımız Kayacık Pınarı'nda, 2300 metredeydi. Aslında, normalde hiç tırmanmadığım kadar kalabalık bir ekipti bu.

Peck kulvarı oldukça uzun bir kar-buz kulvarı ve tırmanışı yapabilmek için uygun şartları yakalamak en doğrusu. Kulvar 2750 metrelerden başalayarak 3700 metrelere kadar sürüyor, yani kulvarın toplam uzunluğu 1000 metre kadar denilebilir. İlk etaplar oldukça yatık ve tek kol üzerinde olduğu için basit. Daha yukarılarda kulvar daralıp kollara ayrılarak daha da dikleşiyor. Esas ve en dar kol izlenirse, Kuzeybatı Sırtı rotasının kule ip inişi etabı altına kadar gelinip buradan zirveye bağlanıyor.. Burada Nasuh ve Haluk kulvar girişinde, 2750 metrelerde görülüyorlar.

3000 metre civarında krampon ve emniyet kemeri takma molası. Bu tırmanışta ip gerektiren hiçbir etap geçmememize rağmen, değişik şartlar ve mevsimlerde gerekebilir.

Kulvarın 3300 metrelerde gittikçe dikleşen ve Kuzeybatı Sırtı kulesinin iple inilen etabının altına uzanan dar kısmında tırmanış. Burada ortası çığla oyulmuş bir kar kanalının içinde, buzda tırmanarak yükseliyoruz. Batak kar olsa, çığ nedeniyle tehlikeli olabilecek bir etap bu.

Kuzeybatı Sırtı rotasına birleşip, zirve sırtına giden ve içi buz dolu olan kulvarcıklar boyunca tırmanış

Rotanın bu etaplarında son derece zevkli bir mix tırmanış yaptık. Burada Efecan ve Burak kramponların ön dişleri üzerinde, kazmaların uçlarını buza saplayarak yükselirken görülüyorlar.

3700 metre civarında Haluk ve Nasuh.

Demirkazık'ın 3756 metrelik zirvesinde, tanıdık zirve kutusunun yanındayız. Böylece bu rotanın ilk kış tırmanışını yapmıştık ve tırmanışımız altı buçuk saat sürmüştü, kamp yerimizden yaklaşık 1400 metre kadar irtifa almıştık. Zirvede yaklaşan bir kötü hava cephesinin sert rüzgarı ve donuk havası bizi karşıladı- pek de iyi bir zirve günü sayılmazdı.

Zirveden karlı bir Aladağlar manzarası: sağdan sola Alaca Dağı (üçgen şekilli), Emler Dağı, Kaldı Dağı(biraz arkada) ve Kızılkaya Dağı.

İnişten enteresan bir manzara! Zirveden klasik rota sırtına giderken dik bir kar sırtını ata biner gibi geçen ekip: sağdan sola Burak, Efecan, Haluk ve arkalarında ayakta Nasuh.

Demirkazık Dağı'nın klasik rotası olan Külah'tan iple iniş. Üç ip boyu kadar ip inişi bizi en dik yerlerden indirmeye yetmişti.

Yılbaşı günü, güzel bir kış öğleden sonrası

Narpuz Boğazı içinde,2500 metrede günbatımı.

Ertesi gün ekipçe Demirkazık Köyüne dönerken