ERZURUM DOĞU ANADOLU DAĞCILIK KULÜBÜ

FAALİYET : Himalaya Dağları

Loboche Dağı (6119 m) Tırmanışı

Kalapatar (5550 m) Tırmanışı

Nagarsang Dağları (5080 m) Tırmanışı

TIRMANIŞ EKİBİ : Yıldırım Beyazıt ÖZTÜRK

Sacit AMİL

Ziya AMİL

Yakup GÜNGÖR

15 MART 2007

Uçakla, Erzurum’dan İstanbul’a vardık. Yarın saat 17:20 de Katar Havayolları ile Doha’ya, buradan iki buçuk saatlik bir aktarmayla da Katmandu’ya uçacağız.

İstanbul’da akşam, Zirve Dağcılık’tan dostumuz İsmet bizi, Tunç Fındık’ın slayt gösterisine davet etti. Bilindiği üzere Tunç da aynı sezonda, Everest Kuzey Sırtı’nı çıkmak için Himalayalar’a gidiyor. Biz de Tunç’a ve Mustafa Kalaycı’ya bol şans dileyerek ayrılıyoruz. Bu arada yanıma, Tunç’un yeni çıkan kitabı ‘ Karakurum’da 80 gün’ü alıyorum. Eğer Katmandu’da karşılaşabilirsek imzalatmayı düşünüyorum.

16 MART 2007

İstanbul’dan Doha’ya uçtuk. Buradan yapacağımız aktarma 4 saatlik bir gecikmenin ardından gerçekleşti. Yaklaşık 6 buçuk saatlik bir bekleyiş ve yolculuk sonrası saat farkından dolayı sabah saatlerinde Katmandu’da olacağız.

17 MART 2007

Sabah erkenden (Yerel saatle 06:15’te) uçağımız Katmandu’ya indi. Bildiğimiz ve daha önce de kaldığımız bir otel olan Marco Polo’ya yerleştik. Hemen, Katmandu’nun en hareketli yeri olan Thamel Caddesi’ndeki esnaf ve turist curcunasına biz de karıştık.

Thamel Caddesi’nin o renkli havasını bir nebze teneffüs ettikten sonraki ilk işimiz, tırmanış izinlerimiz için başvuruda bulunmak oldu.

Burada sistem çok iyi oturmuş. Yüzlerce turizm acentesi bulunuyor. Bu acenteler vasıtasıyla, Nepal Dağcılık Kurumu’ndan iki gün içerisinde izinlerinizi alabiliyorsunuz. Tabii eğer tırmanacaksanız rehber almak zorunluluğunuz var. Ayrıca 250 USD çöp vergisi, daha doğrusu çöp depozitosu alınıyor. Eğer dağdan inerken çöpünüzü aşağıya indirirseniz bu parayı geri alabiliyorsunuz. Biz, tırmanacağımız dağın ana kampında buluşmak üzere bir rehberle anlaştık.

7145 m.lik Pumori tırmanışı aklımızdaki ilk hedefti ancak, 31 gün süren tırmanış periyodunu kısaltma konusunda anlaşamadığımız için 6476 m. lik Mera’da karar kıldık. Tırmanış rotamızda ters bir noktaya denk geldiği ve Everest ana kampını görmediği için Mera’dan da vazgeçtik ama bu dağa kayaklı gelme fikrini de sonraki planlarımız arasına kattık. Bu iki değişikliğin ardından kesinleşen hedefimiz Loboche East (6119 m) oldu.

Bundan 6 ay önceki Island Peak tırmanışımızda rehberimiz, Loboche’nin daha teknik bir zirve olduğunu söylemişti. Kaya ve Buz kulvarlarının harmanlandığı bu dağda eğer yapabilirsek, bildiğimiz kadarıyla ilk Türk tırmanışını gerçekleştirmiş olacağız.

18 MART 2007

Bugünü, Katmandu’nun sokaklarını ve malzeme satıcılarını dolaşarak geçirdik ve eksiklerimizi gidermeye çalıştık. 2 gün sonra Katmandu’dan, tırmanışa başlayacağımız Lukla’ya uçacağız.

19 MART 2007

Artık Katmandu’daki son günümüz. Ailelerimizi, sevdiklerimizi aradık ve ‘16 gün bizden haber alamayabilirsiniz’ dedik.

Alışverişimiz devam ediyor. Katmandu’da dağcılık malzemesi adına, ister yeni ister ikinci el her şeyi bulmak mümkün. Hem satın alabilir hem de kiralayabilirsiniz. Yani, siz buraya elinizi kolunuzu sallayarak gelseniz ve bir Everest izni almış olsanız her türlü malzemeyle donanıp tırmanışınıza gidebilirsiniz. Biz de tırmanışta kullanacağımız plastik botlarımızı buradan kiraladık ve 16 gün için 20 USD gibi bir para ödedik.

Bugün ayrıca, Lukla uçuşumuz için biletlerimizi onaylattık.

20 MART 2007

Katmandu’dan Lukla’ya uçuş için havaalanı iç hatlar terminalindeyiz. Kalkış saatimiz 07:30’du ancak, saatler 09:30’u gösterirken ancak havalanabildik. Pervaneli ve 20 kişilik bu uçakla 40 dakika süren bir yolculuğun ardından 2840 m. de kurulu Lukla’dayız artık. Dağlar, kelimelerin tarif edebildiği kadarıyla muhteşem.

3 büyük hurç için üç taşıyıcı ile anlaştık. 4 saat süren rahat bir yürüyüş sonrası Jorsale (Thumbug-2740 m) köyünde konaklama kararı aldık.

21 MART 2007

Jorsale’den, 2 buçuk saatlik ağır bir tempoyla Namçe Bazar’ın dik rampalarını tırmanıp 3440 m. deki en büyük yerleşim yeri olan Namçe’ye vardık. Burada, Khumbu ‘Lodge’ye (Pansiyon) yerleştik. Burası çok iyi bir otel; sıcak su, telefon, internet ve batarya şarj etme gibi bir çok önemli imkanı sunuyor. Burada da dağcılık malzemesi satan ve hemen her şeyi bulabileceğiniz onlarca mağaza bulunuyor. Fiyatlar ise çok uygun.

22 MART 2007

Namçe Bazar’dan (3440 m) 5 buçuk saatlik yorucu bir yürüyüşle Pangboche’ye (3910 m) ulaştık. Yükseklik arttıkça seyrekleşen orman için sınır gibi bu köy.

23 MART 2007

Pangboche’den, 3 saatlik ağır tempo yürüyüşle Pheriche (4270 m) adında bir köye ulaştık. Bu büyük köyün yine büyük bir kliniği var. Amerikalı ve İsrailli doktorların çalıştığı bu kliniğe gün içinde 20’ye yakın helikopter iniyor. Everest tırmanışlarının yoğun olduğu bu Nisan-Mayıs döneminde sadece Nepal yüzünde 33 ekspedisyonun olduğu göz önüne alındığında bu kadar çok hastanın gelmesi normal gibi geliyor insana.

Büyük hurçlarımızı Pheriche’deki otele bıraktıktan sonra aklimatizasyon tırmanışımızı 5080 metrelik Nagarsang tepesinde gerçekleştirdik. Üç saatlik tırmanışla bu sezon, Himalayalar’da 5 bin metrenin üzerine ilk çıkışımız.

24 MART 2007

Bugün, Pheriche (4270 m) de dinlenme günümüz. Küçük yürüyüşler gerçekleştiriyoruz. Chalotse’nin (6335 m) eteğindeki bir göle kadar yürüdük. Bu muhteşem görünümlü doğanın hafızalarımıza kazıdıklarını bir nebze olsun yansıtabilmek amacıyla bol bol fotoğraf çektiğimiz küçük yürüyüşümüze, demlediğimiz çay ayrı bir tat kattı. Ağır ağır çaylarımızı yudumlarken içimize çektiğimiz hava, deklanşöre tekrar tekrar basmamız için adeta şevke getiriyordu bizi.

25 MART 2007

Pheriche’den 4 buçuk saatlik yine ağır bir tempoyla Loboche (4930 m) adında bir yerleşime ulaştık. Lodge ye yerleştikten sonra 5100 metredeki İtalyan Araştırma Merkezi’ni ziyarete gittik.

Ekipteki arkadaşlarımın durumları iyi. Sadece Yakup’un midesinde biraz problem var. 2 gündür kusuyor ama onun da çaresini buluyoruz ve yedirdiğimiz patates haşlamaları sayesinde kendini toparlıyor.

26 MART 2007

Erkenden kalkıp Gorak Shepp denilen 5160 metredeki son yerleşim yerine gittik. Buradan 5550 metrelik Kalapatar zirvesine tırmandık. Everest ana kampına (5340 m) gidip geri döndük. Gorak Shepp’te yediğimiz yemeğin ardından Loboche’deki lodge ye geri döndük.

27 MART 2007

Bugün yolumuz kısa, hem de kolay. Loboche’den (4930 m) iki saatlik bir yürüyüşle 4850 metredeki Chongla’ya ulaştık. Burası, Cho Oyu yolu üzerinde ve hedefimiz olan Loboche’nin (6119 m) eteğinde yer alıyor. Bu küçük yerleşimde 3 pansiyon mevcut.

28 MART 2007

Rehberimizle buluşacağımız gün. Ancak bu akşama doğru gerçekleşiyor zira, 6 bin metrelik bir başka tırmanıştan geliyor rehber.

29 MART 2007

Rehberler son hazırlıklarını yaparken biz de teknik malzemelerimizi gözden geçirdik. Yarın ana kampa gideceğiz.

30 MART 2007

Changla’dan (4850 m) 3 buçuk saatlik bir tırmanışla 5210 metredeki ileri ana kampa ulaştık ve güzel bir gölün kenarında çadırlarımızı kurduk. Mutfak çadırında akşam yemeğinin ardından çaylarımızı içip saat 19:15 itibari ile çadırlarımızda dinlenmeye çekildik. Ziya Amcamız yarın zirve tırmanışına gelmek istemiyor; bizi kampta bekleyecek.

31 MART 2007

Gece saat 01:00’da uyandık. Çay eşliğinde kahvaltımızı yapıp 02:10’da tırmanışa başladık. Hava çok sakin ve bol yıldızlı bir geceydi. Ay ışığı altında, çok zor olmayan kaya setleri tırmanarak buzulun başladığı 5500 metreye ulaştık. Kramponlarımızı takıp ip birliği yaparak buzula girdik. Gitgide dikleşen etapta büyük buz çatlaklarının arasından geçip sabit hatların bulunduğu ve zirvenin artık 350 metre uzakta olduğu noktaya geldik. Bu noktada sabit hatlar rehberler tarafından yenileniyor. Dağcılıkta hataya yer yok. Himalayalar’da bu iyice ön plana çıkıyor. Etrafımız uçurumlarla, buzul yarıklarıyla dolu ama güvenli bir şekilde tırmanıyoruz. Her adımımız kontrollü. Keskin bir sırttan sonra zirveye ulaştık. 08:07’de açtığımız Türk Bayrağı eşliğinde bu anı fotoğrafladık. Havanın güzel olmasından da faydalanarak, yaklaşık 1 saat 20 dakika süren, çay ve çikolata ile tatlandırılmış zirve keyfi yaşadık. Bu sırada rehberlerimiz Budist inançlarına göre ayin yapıyor. Dua bayrakları asıp pirinç taneleri atıyoruz biz de. Ardından inişe geçiyoruz. Güneşin sıcak yüzünü göstermesiyle ter atıyoruz. Ağır ağır eriyen buzul içinde, aşağılara indikçe oluk oluk su aktığını görüyoruz. İp inişlerinin ardından ana kampa varıp birbirimizi kutluyoruz. 6119 metrelik Loboche zirve heyecanını ben Yıldırım Beyazıt ÖZTÜRK, Yakup GÜNGÖR, Sacit AMİL ile rehberlerimiz Pike Sherpa ve Gumba Sherpa birlikte yaşadık. Bu oboche’nin ilk Türk tırmanışı.

Aynı gün kampı toplayıp Chongla’ya (4850 m) indik.

01 NİSAN 2007

4850 metredeki Chongla’dan 3910 metredeki Pangboche’ye indik.

02 NİSAN 2007

Pangboche’den Namçe Bazar’a indik ve burada konakladık.

03 NİSAN 2007

3440 metredeki Namçe’den 6 saat süren bir inişle Lukla’ya ulaştık. Bu geceyi burada geçirdikten sonra yarın uçakla Katmandu’ya geçeceğiz.

04 NİSAN 2007

2840 metredeki Lukla’dan Katmandu’ya uçtuk. Burada otele yerleşip dinlendikten sonra akşam, tırmanış izinlerini ve rehberleri ayarlayan acenteye gittik. Gerekli evrakları imzalayıp, karşılıklı teşekkürlerle oradan ayrıldık.

05 NİSAN 2007

Bir taksici ile bizi şehrin tarihi yerlerini gezdirmesi için anlaşıyoruz. Katmandu’ya 1 buçuk saat uzaklıkta bulunan Baktapur’u, oradan ölülerin yakıldığı bir merasim alanını ve ardından da Maymunlar Tapınağı’nı gezdik.

06 NİSAN 2007

Katmandu’daki gezimiz devam ederken Müslüman bir kuyumcuyla tanıştık. Sohbet arasında burada bir Türk Okulu olduğunu öğrendik. Adresini aldıktan sonra ilk işimiz bu okulu ziyaret etmek oldu ancak okullar henüz açılmamış. Türk öğretmenlerden biri ile sohbet ederken burada ayrıca, Türkler’e ait bir restoranının da olduğunu öğreniyoruz. Bu mutluluk verici bir şey. Davetli olarak gittiğimiz Anadolu Restoranı’nda, lezzetli Türk yemekleri eşliğindeki sohbetimiz gecenin geç saatlerine kadar sürüyor.

4 Türk öğretmenin bulunduğu Katmandu’da 600 öğrenciye eğitim veren Türk Okulu’nda 2. sınıftan itibaren çocuklar İstiklal Marşımızı öğreniyorlar. Bu bizi çok gururlandırıyor. Meridian İnternational School adındaki okulun bahçesinde bayrağımız büyük bir şevkle dalgalanıyor.

Tanıştığımız iki Türk öğretmenden biri Ferhat Doğrutekin diğeri ise matematik öğretmeni Ahmet Efetürk’tü. Ferhat Öğretmen 6 yıldır Katmandu’da. Nepal’de ailesiyle birlikte yaşıyor. Çok sıcakkanlı insanlar ve hoş sohbetleri var.

Bu restoranda müzikler de Türkçe ve garsonlar Türkçe’yi çat pat da olsa konuşabiliyor. Katmandu’ya giden arkadaşların uğramaları gereken hoş bir restoran. Damak tadı Türk Mutfağı’na alışık bizler için bulunmaz bir fırsat olarak çıkıyor karşımıza. Anatolia Restaurant Thamel Caddesi Cherepati Sokağı’nda çok rahat bulunabilecek bir yerde hizmet veriyor.

Ferhat Doğrutekin’e dogrutekin @ yahoo.com

Ahmet Efetürk’e de ahmetefeturk @ hotmail.com e-mail adresinden veya (+977) 985 101 41 36 numaralı cep telefonundan ulaşabilirsiniz.

07 NİSAN 2007

Bugün ufak tefek hediyelik eşyaların alınmasıyla geçiyor. Öğlen ve akşam yemeklerinde Anadolu Restoran’dayız.

08 NİSAN 2007

Çantalarımızı toplama vakti. Öğlene doğru otelden ayrılıyoruz ve 16:30 itibari ile havaalanındayız. Katmandu’dan Doha’ya uçuyor ve geceyi burada bir otelde geçiriyoruz.

09 NİSAN 2007

Katar’ın başkenti Doha’dan saat 10:00’da İstanbul’a uçuyoruz. Artık, büyük bir özlemle kucaklaştığımız güzel ülkemizdeyiz…