Parmakkaya kulesinin Akşampınarı boğazı içindeki konumunu anlatan enteresan bir fotoğraf. Bu resim 1994 mart ayında Kızılkaya Dağının zirvesinden çekilmiştir. Arkadaki yüksek, üçgen şekilli dağ 3588 metrelik Alaca'dır. Parmakkaya, boğazın batı yamacında 2600 metrelerde yer almaktadır.
Akşampınarı boğazından Parmakkaya kulesi. Köylülerin verdiği adla 'Direktaş' olarak da bilinen Parmakkaya'nın güney yüzü 125 metre, neredeyse üç ip boyu uzunlukta, dik ve keyifli bir kaya tırmanışıdır ve günümüzde klasik tırmanış rotası olarak bilinmektedir. Rotanın ilk tırmanışı 1970 yılında John Waterman ve Dennis Mehmet tarafından gerçekleştirilmiş. Bu resimde, kulenin sol sırtını izleyen klasik tırmanış rotası üzerinde, üst kısımda tırmanan dağcılar görülebilmektedir.
1999 yılının soğuk bir kasım sabahında Çukurbağ köyünün kavşağında bizi karşılayan Salim Abi'nin traktörü üzerinde, tırmanış arkadaşım Dr. Durukan Türe ve yanında da Salim Abi..
13 kasım sabahı 2000 metredeki Akşampınarı kamp yerinden Parmakkaya.
Serin bir havada tırmanışa başladık, neyse ki hava son derece durgun ve kasım güneşi az da olsa kayayı ısıtıyordu.. Rotanın ilk ip boyunda Durukan lider giderken görülüyor. 35 metre kadar süren bu etap, V, V+ derece zorlukta, dik ama belirgin bir tırmanış. Parmakkaya güney yüzü rotasının bir özelliği de neredeyse tamamen sikkelerle döşeli olması.
İkinci ip boyunda tırmanış. 45 metre süren ve VI-, V+ derece zorluktaki bu etapta dikey çatlak hatları izlenerek belirgin büyük sete tırmanılıyor.
Büyük set üzerinde, kullandığımız iki adet 50 metre- 9 mm'lik ipin yarattığı karmaşık yığın.. Tırmanışın devamlı dik ve son derece boşluklu olması gerçekten kaya tırmanışının harika hissini yaşatıyor.
Tırmanışın kilit etabı olan 3. ve en zor etapta lider tırmanış.. 50 metrelik bu ip boyunda III derece hamlelerle başlayıp, zirveye giden çatlağa giriliyor, burada da zorluk VI ve VI- derecelerde. Tamamen dik ve bazı hamleleri negatif olan etap üst kısımda oldukça yatıyor ve zirve sırtına geliniyor..
Son istasyondan 8 metre kadar yukarıdaki zirvede Durukan..
Parmakkaya'nın ucu gerçekten bir iğnenin ucunda durma hissini yaşatıyor..
Tırmanışı bitirince en kritik etap sizi beklemektedir: iniş.. Burada ipleri düzgün açıp, her iniş etabından sonra çektiğinizde sorunsuz, takılmadan gelebilmelerini sağlamak için çaba harcıyoruz..Daha önceki tırmanışlardan birinde ip istasyona sıkıştığı için büyük sette bir geceyi titreyerek geçiren Durukan da, ben de işin hiç şakasının olmadığını biliyoruz.. Parmakkaya'dan çift dağ ipiyle üç ip boyu, neredeyse 150 metre ip inişi yaparak zemine ulaşılabiliyor.
İkinci ip iniş etabında, altta muhteşem bir boşluk ile inen Durukan.
Son ip iniş etabında ben. Tırmanışımız, iniş dahil 4 saat almıştı.
'Elektro Doktor' Durukan Türe ile ben tırmanış sırasında.. Bu tırmanışın benim açımdan bir diğer anlamı da, 300. zirvem olmasıydı ve bunu da o akşam kampımızda bir şişe şarabı içerek kutladık!
