Etkinlik ismi: Demirkazık Batı
Tarih:04.08.2000
Hazırlayan: Alpay Oğuş
Etkinlik yeri: Aladağlar
Aslında istanbuldaki konuşmalarımızda anlamalıydık ki tolganın biryerine kadar gittim sonrasınıda buluruz demesi bizim başımıza bir bela açacak.
4.8.2000 günü akşam 19:15'te Otogar'dan yola koyulduk. Sabah 7:00'de Niğde'deydik. 7:30 Çamardı otobüsüne binip 1 saat sonra Demirkazık Köyü girişinde indik. 3 km.'lik yolu yürümeye başladık. Köyde ufak tefek alışverişlerden sonra köyün arka tarafındaki dağ evine vardık. 11:00'de dağ evinden hareket ederek 13:30'da 2235m. yükseklikteki Arpalık'a vardık. Hiçbirimiz çadır getirmediğimizden bivak yerlerine gidip çantalarımızı açtık ve kendini iyice hissettiren güneşten korunmak için bivak torbalarından güneşlik yaptık.
Gece erken yatmaya karar verdik sabah saat 6:00 te kalkarak tırmanışa başlamayı planlıyorduk. 6:00'te harekete geçtikten sonra yüksekliklere 7:30-2635m. 8:00-2720m. 8:50-2980m. 11:00-3100m ayrıntısıyla vardık. Aralarda Tolga rotayı bulmak için ilerliyor biz de onu bekliyorduk. Bu da zaman kaybetmemize sebep oluyordu. 3100m.'den sonra kaya etapları çıkmaya başladık. II-III derece zorluğundaki etapları emniyetsiz bir şekilde ilerledik. Son babayı gördükten çok kısa bir süre sonra 3400m. 'de bir yola saptık. Ancak bir süre sonra free-solo gitmekte olduğumuz kayaların zorluk derecesi artmaya ve tehlikeli bir hal almaya başladı. Bunun üzerine ip açmaya karar verdik. İple de bir süre daha ilerledikten sonra bir yerde sıkıştık. Yanlış yolda olduğumuz kesindi 3400-3450m.'leri arasında tam 3 saat harcadık. Bu da sabrımızı ve motivasyonumuzu tüketti. Rotayı aramak için yeniden yola koyulan Tolga başka bir yoldan zirveyi görene kadar ilerledi. Ancak zirveyi gördüğü yerde arada bir vadi olduğunu ve geçişin çık sert olduğunu söyledi. Artık herkesin ağzındaki söz zirveye nasıl ulaşılacağı değil geriye nasıl dönüleceğiydi. Çünkü geldiğimiz yerden dönüş hiç de hoş değildi. Ancak başka çaremiz olmadığında 17:20'de dönüş kararı alarak inişe geçtik. Ancak iniş çok zahmetli ve oldukça da tehlikeli oldu. Sırtımızdaki çantalara pek çok kaya inişi ve traversi yaptık. Gelirken bizi çok etkilemeyen boşluk hissi dönüşte kendini yoğun bir şekilde hissettirdi. Dönüş bir kazaya sebebiyet vermemek için yavaş yapıldı ve oldukça uzun sürdü. Hava karardığında hala iniş yapmaya devam ettik. Kafa lambaları ile saat akşam 9:00 civarı kamp alanına varmıştık. Ertesi gün Saat 12:15'te harekete geçerek Cımbar Vadisi'nden geçip molalar verip o güzelliği seyretmeyi de ihmal etmeyerek 14:15'te dağ evine vardık. Sonra da minibüsle Niğde, kebapçı, otogar ve İstanbul'a yola çıkış. Notlar: *Rota 3400m.'den sonra oldukça karışıyor. *II-III derece zorluğunda kaya etaplarından geçiliyor. Bizim gibi rotayı şaşırırsanız IV-V dereceye kadar da çıkabiliyor. *Dağın yapısı çok çürük. *Teknik malzeme götürmeyi ihmal etmeyin. *Kask %100 gerekli. *Yola erken saatte çıkmak gerekiyor çünkü 1500m. kadar irtifa almak gerekiyor. *Batı rotasını kaya tırmanış tecrübesi olmayan kişilere kesinlikle önermiyoruz.
