Bu bayramda Antalya’nın güneşli ve sıcak Geyikbayırı tırmanış bahçesinde bolta klip yaparken, Antalya’da yaşayan ve benim gibi geleneksel tırmanış seven arkadaşımız Burak Serter’in önerisi ile, 29 kasım 2009 günü yukarıdaki Feslikan yaylası civarında bulunan bir kaya masifine gitmeye karar verdik. Belirgin bir adı olmayan ve yakınındaki Moryer adlı yayladan dolayı ‘Moryer Kayalıkları’ adıyla andığımız bu alpin tırmanış alanı gerçekten çok güzeldi. Tüm bayram tatilinde yaptığım en anlamlı ve hoş iş bu oldu desem yanılmış olmam zannederim :-)
Moryer Kayalıkları 1600 metrelerde, Saklıkent kayak merkezine giden toprak bir araç yolu üzerinde bulunuyor. Mükemmel kireçtaşından oluşan ve Dedegöl’ün kaliteli kayasını çok andıran masif ardarda iki parçadan oluşuyor. Rotalar şimdilik -başlangıç olarak- kuzeye bakan ön masifte açıldı (zaten daha 4 rota var!) ancak 100 metreye varan bu yüzeylerde potansiyel gerçekten büyük- her zorluk ve eğimde şahane çatlaklar ve temiz yüzeyler tırmanıcıları bekliyor, hem de yüzyıllık katran ardıçları ve Beydağlarının açık, ufuktan ufuğa manzarası eşliğinde.. Kısaca, olabilecek en güzel tırmanış yerlerinden birisi. Bir başka detay da, yüksekliğinden dolayı, buranın Antalya’nın yazında bile tırmanılmaya uygun bir yer olması. Araçla ulaşılan son noktadan 15-20 dakikalık kolay yürüyüşle kayanın tabanına varılıyor ve yemyeşil otlaklı yaylada kamp yeri ve su da var, benden söylemesi:)
Burak daha önce 2009 yazında buradaki ilk rotayı geleneksel tarzda açmış (resimde 1 numara, Ardıç, VI, 30 m.) Biz de ‘takoza kuvvet’ diyerek arkadaşım Gökhan Şifan ile yeni bir çatlak / baca rotasını tırmandık (resimde 2 numaralı rota; Kırmızı kuvvetler, VI+, 60 m.) Bu esnada Burak ve partneri Yücel Bagatur da, hemen yandaki klasik olmaya aday layback/ çatlak rotasını çıktılar (resimde 3 numara; Hasta Hasta VI+, 55 m.) Gerçekten masif kayada, ara emniyeti iyi ve kayası kemik kadar temiz bir rotaydı bu, onların şiddetli tavsiyesi üzerine, öğleden sonra gölgesinde hafiften üşüyerek Gökhan ile rotayı çıktık. Yine bu sırada Burak ve Yücel soldaki daha başka bir rotanın ilk çıkışını gerçekleştirdiler (resimde 4 numara; Kısa & öz, IV+, 45 m.)
Bu kısa ve verimli tek günde, Beydağlarının bu kıyıda kalmış kayasında takozların tozunu biraz olsun attık kısacası. Rotalar daha da uzatılabilir (toplam 2 ip boyuna mesela) ama genelde masifin üst kısımları daha yatık ve kolay. Şu an için rotaların iniş istasyonlarında sikke- perlon vb. çeşitli donanımlar var ve ağaçlardan ip inişi yapılabiliyor. Ancak burada gelecekte daha da çok tırmanış olursa standart iniş istasyonları yapmak gerekebilir fikrinde herkes hemfikir.
Burak’a bizi buraya götürdüğü için çok teşekkürü borç bilirim. Nice geleneksel tırmanışlara, takozla kalın….
TUNÇ FINDIK
