Sizlere yeryüzünün en yüksek 5. dağı olan Makalu’nun 8463 metrelik zirvesine 25 mayıs 2010 tarihinde başarıyla ulaştığımın haberini vermek istiyorum! Sevincim çok büyük, uzun süren, belirsizliklerle dolu ve teknik açıdan zorlu bir tırmanış oldu…
Tek Türk olduğum bu tırmanışta iki İngiliz, bir İsrailli, bir Yunanlı, bir İsviçreli ve Hollandalı Tırmanış liderimiz olmak üzere 7 batılı ve 5 Nepalli Sherpa’mız vardı. Makalu’da bu yıl toplamda 40 kişi vardı ve sadece 15 kişi zirveye çıkabildi! Makalu Dağı tırmanış açısından pek de popüler bir dağ sayılmaz. Tırmanış için 7 nisan 2010 tarihinde Nepal’in başkenti Katmandu’dan doğu Nepal’deki Tumlingtar’a iç hat uçuşu ile uçtuk ve buradan 7 gün, 120 km süren yürüyüşe başladık: Tropik ormanlık arazide 400 metrelerden, dağlık Himalaya’ya, 5700 metrelere! Tumlingtar- Chichila- Num- Seduwa- Tashigaon- Kongma -Shipton geçidi-Mumbuk-Yak Kharka- Sherson- Ana Kamp- İleri ana kamp olarak, her gün kamp kurup sökerek, karavan rotasından ilerledik ve tırmanışa başlayacağımız 5750 metredeki ileri ana kampa giderken de, yol üzerinde 5850 metrelik bir dağa da çıktık!
Dengesiz hava koşullarıyla karakterize bir Nepal- Himalaya bahar tırmanış dönemi sürüyordu ve Makalu`da bir yağışlı, bir rüzgarlı hava hakimdi, hava durumu bir türlü bize gereken tırmanış `penceresi`ni vermiyordu çünkü bu yıl muson yağışları henüz gelmiyordu! Aylar süren hazırlıklarda Makalu Dağında, Chago buzulu üzerinde 1. kampı 6350 metrede, 2. kampı 6750 metrede, 3. kampı ise 7400 metrede kurmuş, rotaya diğer ekiplerle ortaklaşa 3000 metre ip hattı döşemiştik.
21 mayıs günü 6750 metredeki 1. kampa tırmandık ancak rüzgarlı hava ve rotaya girecek olan diğer ekipler yüzünden bir tam gün beklememiz gerekti. 23 mayıs günü 7440 metredeki Makalu kuzey geçidine, 3. kampa çıktık ve geceyi burada geçirdik. Makalu kuzey geçidine tırmanış gayet teknikti, 50-60 derece eğimli kara / mavi buz ve dik kayada miks etaplardan olusuyordu. 24 mayıs gününün tümünü 3. kampta başlayan beklenmedik tipinin geçmesini bekleyerek geçirdik. Bu yüksek kampta bir çadırda 3 batılı ve diğerinde 3 sherpa (Dawa, Lhakpa ve Kanchha) ile ben kaldık, bizim çadırda iki kişi birer uyku tulumunda geceledik!24 mayıs gecesi saat 20′de hava kararınca zirve için tırmanmaya başladık- zira ekibin bir kısmı 4. kampı kullanmayacaktı ve rota çok uzundu, 3. kamptan zirveye 1100 metre irtifa farkı! Tüm gece tırmandık, 8000 metrelerde eksi 40 dereceye düşen aşırı soğukta buz yüzeyleri, cam gibi traversler ve bir buz rampası ile gizli buzul yarıkları arasından geçtik. Sabah gün Tibet’in buzlu platoları üzerinden doğarken, 1955 Terray- Couzy ilk çıkış rotası olan Fransız Kulvarına vardık. Zirve artık uzak değildi- buzlu, kayalık dik duvar etaplarından zirvenin 8400 metrelerdeki yatık buzlu omzuna çıktık.Gri başlayan hava batıdan doğru açtı ve rüzgar kalmadı. Bıçak sırtı gibi keskin bir buz traversi içeren 8463 metrelik zirve kulesine bu sabah 11 gibi ilk ben çıktım- ardımdan Hollandalı Arnold Coster, Dawa ve Lhakpa Sherpa’lar çıktı.. Şansımıza hava mükemmeldi- zirvede manzarayı seyredip bol foto çektiğimiz 1 saatten sonra, aynı gün 3. kampa 7400 metreye, ertesi gün ise İleri Ana Kampa sorunsuzca indim.
Tüm ekip için herşey aynı rahatlıkta gitmedi maalesef. Yunanlı arkadaşımız Haris’i tırmanışın dönüşünde yükseklik ve yorgunluk nedeniyle kaybettik, ekipten ciddi derecede donuk ve zatürre geçiren arkadaşlar da oldu. 31 mayıs günü dönüş yolunu yürümek yerine helikopterle uçarak Katmandu’ya vardık, 2 haziran günü de sağlıklı şekilde Türkiye’ye dönebildim.
Bu tırmanışı gönülden destekleyerek zirveye ulaşmama yardım eden tüm dost, destekçi ve sevenlerim kalbimdedir, çok teşekkür ederim! Bana her zaman destek olan THE NORTH FACE, SOLGAR, PETZL ve SCALA TURIZME ve IŞDESTEK’e de gönül borcum büyük… Yakında başlayacak ve devam eden projelerimde beni izlemeye devam edin…
Tek Türk olduğum bu tırmanışta iki İngiliz, bir İsrailli, bir Yunanlı, bir İsviçreli ve Hollandalı Tırmanış liderimiz olmak üzere 7 batılı ve 5 Nepalli Sherpa’mız vardı. Makalu’da bu yıl toplamda 40 kişi vardı ve sadece 15 kişi zirveye çıkabildi! Makalu Dağı tırmanış açısından pek de popüler bir dağ sayılmaz. Tırmanış için 7 nisan 2010 tarihinde Nepal’in başkenti Katmandu’dan doğu Nepal’deki Tumlingtar’a iç hat uçuşu ile uçtuk ve buradan 7 gün, 120 km süren yürüyüşe başladık: Tropik ormanlık arazide 400 metrelerden, dağlık Himalaya’ya, 5700 metrelere! Tumlingtar- Chichila- Num- Seduwa- Tashigaon- Kongma -Shipton geçidi-Mumbuk-Yak Kharka- Sherson- Ana Kamp- İleri ana kamp olarak, her gün kamp kurup sökerek, karavan rotasından ilerledik ve tırmanışa başlayacağımız 5750 metredeki ileri ana kampa giderken de, yol üzerinde 5850 metrelik bir dağa da çıktık!
Dengesiz hava koşullarıyla karakterize bir Nepal- Himalaya bahar tırmanış dönemi sürüyordu ve Makalu`da bir yağışlı, bir rüzgarlı hava hakimdi, hava durumu bir türlü bize gereken tırmanış `penceresi`ni vermiyordu çünkü bu yıl muson yağışları henüz gelmiyordu! Aylar süren hazırlıklarda Makalu Dağında, Chago buzulu üzerinde 1. kampı 6350 metrede, 2. kampı 6750 metrede, 3. kampı ise 7400 metrede kurmuş, rotaya diğer ekiplerle ortaklaşa 3000 metre ip hattı döşemiştik.
21 mayıs günü 6750 metredeki 1. kampa tırmandık ancak rüzgarlı hava ve rotaya girecek olan diğer ekipler yüzünden bir tam gün beklememiz gerekti. 23 mayıs günü 7440 metredeki Makalu kuzey geçidine, 3. kampa çıktık ve geceyi burada geçirdik. Makalu kuzey geçidine tırmanış gayet teknikti, 50-60 derece eğimli kara / mavi buz ve dik kayada miks etaplardan olusuyordu. 24 mayıs gününün tümünü 3. kampta başlayan beklenmedik tipinin geçmesini bekleyerek geçirdik. Bu yüksek kampta bir çadırda 3 batılı ve diğerinde 3 sherpa (Dawa, Lhakpa ve Kanchha) ile ben kaldık, bizim çadırda iki kişi birer uyku tulumunda geceledik!24 mayıs gecesi saat 20′de hava kararınca zirve için tırmanmaya başladık- zira ekibin bir kısmı 4. kampı kullanmayacaktı ve rota çok uzundu, 3. kamptan zirveye 1100 metre irtifa farkı! Tüm gece tırmandık, 8000 metrelerde eksi 40 dereceye düşen aşırı soğukta buz yüzeyleri, cam gibi traversler ve bir buz rampası ile gizli buzul yarıkları arasından geçtik. Sabah gün Tibet’in buzlu platoları üzerinden doğarken, 1955 Terray- Couzy ilk çıkış rotası olan Fransız Kulvarına vardık. Zirve artık uzak değildi- buzlu, kayalık dik duvar etaplarından zirvenin 8400 metrelerdeki yatık buzlu omzuna çıktık.Gri başlayan hava batıdan doğru açtı ve rüzgar kalmadı. Bıçak sırtı gibi keskin bir buz traversi içeren 8463 metrelik zirve kulesine bu sabah 11 gibi ilk ben çıktım- ardımdan Hollandalı Arnold Coster, Dawa ve Lhakpa Sherpa’lar çıktı.. Şansımıza hava mükemmeldi- zirvede manzarayı seyredip bol foto çektiğimiz 1 saatten sonra, aynı gün 3. kampa 7400 metreye, ertesi gün ise İleri Ana Kampa sorunsuzca indim.
Tüm ekip için herşey aynı rahatlıkta gitmedi maalesef. Yunanlı arkadaşımız Haris’i tırmanışın dönüşünde yükseklik ve yorgunluk nedeniyle kaybettik, ekipten ciddi derecede donuk ve zatürre geçiren arkadaşlar da oldu. 31 mayıs günü dönüş yolunu yürümek yerine helikopterle uçarak Katmandu’ya vardık, 2 haziran günü de sağlıklı şekilde Türkiye’ye dönebildim.
Bu tırmanışı gönülden destekleyerek zirveye ulaşmama yardım eden tüm dost, destekçi ve sevenlerim kalbimdedir, çok teşekkür ederim! Bana her zaman destek olan THE NORTH FACE, SOLGAR, PETZL ve SCALA TURIZME ve IŞDESTEK’e de gönül borcum büyük… Yakında başlayacak ve devam eden projelerimde beni izlemeye devam edin…
Tunç Fındık
www.tuncfindik.com 