Eylül ayının 30′undan başlayan Baruntse Dağı (7220 m.) tırmanışı bugün Katmandu’ya inmemle sona erdi. Baruntse Dağı’nda 5450 metredeki ama kampa varmamızdan iki gün sonra, 25 ekim 2008 tarihinde alpin tarzda, tek vuruşta zirve yaptım! Bu tırmanışı, 2009 baharında beraber Dhaulagiri (8125 m) veya Makalu (8463 m) tırmanışlarını beraber yapmayı planladığım Dawa Sherpa ile, iki kişilik bir ekip olarak gerçekleştirdik. Dawa, 2006 yılında, durmaksızın 20 saatte Everest Dağı kuzey- güney traversi rekorunu kırmış, Everest’e toplam 8 kere cıkmış çok kuvvetli bir sherpa..
Tırmanış, ana kamptan ana kampa toplam 1.5 gün sürdü. Hava koşulları çok çok soğuk ve tipik olarak rüzgarlı olmasına karşın, zirve sabahı hava açık ve görüş çok iyiydi.
Öncelikli işimiz Katmandu’da Turizm Bakanlığı’ndan tırmanış izinlerinin alınması idi ama 10 günlük bir tatil olan Dasain festivali nedeniyle bu çok zor oldu. Baruntse Dağına yaklaşım için, kötü hava nedeniyle 2 gün gecikmeli olarak, 10 Ekimde Katmandu’dan 2800 metredeki Lukla kasabasına uçtuk (bu arada, 8 Ekim günü sis nedeniyle bir uçak kazası oldu ve Lukla alanında 18 kişi hayatını kaybetti). Sonunda 25 hamalımız ve yüzlerce kilo yükümüz ile beraber yürümeye başladık. Baruntse, Lukla’dan kuş uçuşu 35 km. kadar uzakta. Ancak yaklaşım, yüksek geçitler ve farklı vadiler nedeniyle en az 60 km. Chutanga (3500 m), Chetra-la geçidi (4600 m), Chetra-wa (4100 m) ile Hinku vadisine geçtik ve Kothey (3500 m), Tagnag (4200 m), Khare (4700 m) ve Mera-La geçidi (5400 m) üzerinden, aklimatizasyon için Mera Peak tırmanışını (6476 m, 18 Ekim) yaptık. Mera Peak basit ama yüksek bir kar zirvesi, rota genelde kar ve buzul üzerinde yürüyüş içeriyor ama Himalaya kütlesinin güneyinde olduğu için harika bir zirve manzarası var! Devamında, Mera’ya çıktığımız aynı gün Hongku vadisine geçtik ve Kongma Dingma (4700 m) ve Seto Pokari (5050 m) üzerinden, 22 Ekimde Baruntse ana kampına (5450 m) vardık.
Mükemmel bir buzul gölünün kıyısındaki donmuş ana kampımızda bir tam gün dinlenmeden sonra, 24 Ekimde dağın 55–60 derece buz tırmanışı içeren West Col (batı geçidi) tırmanarak 6100 metrede bir buzul platosunda kamp kurduk. 25 Ekim sabahı çok erken saatlerde bu kamptan hareketle (2. kampı hiç kullanmadan) toplam 5,5 saatte Baruntse’nin güneybatı sırtını tırmandık ve bu birkaç gün içinde zirveye çıkan tek ekip biz olduk! Rota, genel olarak bir kar- buz rotası ve ortalama 45-65 dereceler arasında sert kar tırmanışı içeriyor. Zirveden önceki, 6750-7100 m. arası etaplar çok keskin buz sırtları ve 65-70 dereceye kadar buz tırmanışı yapılmasını gerektirdi.
Sonuçta tırmanışı bitirmiştik ve toparlandık. 14 hamalımızla beraber, 5850 metrelik zorlu Amphu Laptsa geçidini aşıp Chukkung vadisine inmek üzere, önce Amphu Laptsa geçidinin güneyindeki buzulun tabanında kamp yaptık (5500 m). Güneyinde dikçe ve basamaklı bir buzul geçişi, kuzeyinde ise birkaç yüz metre kayalık ip inişi gerektiren geçidi asıp, Everest bölgesindeki Chukkung yerleşimi üzerinden Dingboche’ye(4340 m) indik. Buradan Everest Ana Kampı rotasını geri yürüyerek Namche (3440 m) ve Phakding (2500 m)’de lodge’larda yatarak bir sefer daha Luklaya ulaştık ve böylece Himalaya’da, Everest ve Makalu Dağları arasında çok geniş, neredeyse 100 km.ye varan bir daireyi de tamamlamış olduk!
Tek meselemiz, Luklada 3 gün kadar sis nedeniyle uçuş olmadığı için beklemek oldu.. Tabi bu arada güzelce dinlendik! Türkiye’ye dönüşüm, kısmetse 10 Kasım 2008! Sevgilerle…
