05.02.2006
Parkurun Uzunluğu: 14 Km.
Parkurun Zorluk Derecesi: Zor
Hava Durumu: Bulutlu
Parkurun Uzunluğu: 14 Km.
Parkurun Zorluk Derecesi: Zor
Hava Durumu: Bulutlu
Sabah 10:30 da Çubuk’un Durhasan köyünde başlayan yürüyüşümüz, bazı yerlerde karın 30 cm. olması dolayısıyla oldukça zor ama bir o kadarda keyifli başladı.
Ve yerel rehberimiz Isa’nın “düz yoldan gidin” uyarını fazla dikkate almadan, birazda Aladağlar’a hazırlık olsun diyerek eğimli,dik alanlarda devam etti.Saat 13:30 gibi verdiğimiz yarım saatlik yemek molasının ardından zorlu yürüyüşümüze tekrar başladık.Yalnız köyün muhteşem doğası ve geçtiğimiz her yerde bizlere eşlik eden, suyu güzel deresinden bahsetmeden geçmemek gerekir.
Saat 15:50 gibi artık yürüyüşümüzü tamamladığımızı var sayarak köy yoluna dönüş yaptığımızda, sevgili Hilal fotoğraf makinesini kaybettiğini farketti.Başkanımız ve Hilal 4-5 km.lik bir yolu geri dönerek makineyi aramaya gittiler. Neticede bulundu.Başkanımızın bu konudaki fedakarlığı ve çabaları yadsınamaz.
Köye vardıktan sonra yerel rehberimiz Isa’nın konuksever ailesinin evinde çaylarımızı içtikten sonra yol için minibüsümüzde yerlerimizi almıştık ki araba geldiği gibi köyün karlı yolundan çıkmadı.Bizim ve köylülerin yoğun çabalarına rağmen araba zincirle bağlayarak bizi çeken tıraktör olmaksızın köy yolundan çıkartılamadı.Sonunda 18:30 ‘da Çubuk’dan Ankara’ya doğru yol alamaya başladık.
Görüldüğü üzre macera, heyecan, umut... herşey vardı bu faaliyette. Baharda yeniden Durhasan’na gitmeyi, güzel yaylasını görmeyi ve dost insanlarını selamlamayı umut ediyoruz.

Ve yerel rehberimiz Isa’nın “düz yoldan gidin” uyarını fazla dikkate almadan, birazda Aladağlar’a hazırlık olsun diyerek eğimli,dik alanlarda devam etti.Saat 13:30 gibi verdiğimiz yarım saatlik yemek molasının ardından zorlu yürüyüşümüze tekrar başladık.Yalnız köyün muhteşem doğası ve geçtiğimiz her yerde bizlere eşlik eden, suyu güzel deresinden bahsetmeden geçmemek gerekir.

Saat 15:50 gibi artık yürüyüşümüzü tamamladığımızı var sayarak köy yoluna dönüş yaptığımızda, sevgili Hilal fotoğraf makinesini kaybettiğini farketti.Başkanımız ve Hilal 4-5 km.lik bir yolu geri dönerek makineyi aramaya gittiler. Neticede bulundu.Başkanımızın bu konudaki fedakarlığı ve çabaları yadsınamaz.

Köye vardıktan sonra yerel rehberimiz Isa’nın konuksever ailesinin evinde çaylarımızı içtikten sonra yol için minibüsümüzde yerlerimizi almıştık ki araba geldiği gibi köyün karlı yolundan çıkmadı.Bizim ve köylülerin yoğun çabalarına rağmen araba zincirle bağlayarak bizi çeken tıraktör olmaksızın köy yolundan çıkartılamadı.Sonunda 18:30 ‘da Çubuk’dan Ankara’ya doğru yol alamaya başladık.

Görüldüğü üzre macera, heyecan, umut... herşey vardı bu faaliyette. Baharda yeniden Durhasan’na gitmeyi, güzel yaylasını görmeyi ve dost insanlarını selamlamayı umut ediyoruz.
Müge Küçük