Foto 2: Kulvarımızın haziran ayında, tabanından görünümü. Rota sol tarafı izleyerek ortada, yukarıdaki belirgin kulenin solundan geçiyor. Kulvarın önemli bir sorunu, yukarısındaki duvarların çürüklüğü nedeniyle çok taş düşmesi.. En doğrusu sabah çok erkenden, herşey donukken rotaya girip bitirmek. Kulvar en sert ve sağlam kar-buz örtüsüne haziran ayında sahip oluyor, dolayısıyla en iyi tırmanış dönemi de bu. Mont Blanc Massif üzerinde, Mont Blanc de Tacul dağının doğu yüzündeki ünlü buz kulvarlarından birisini bize animsattığı için bu rotaya 'Süperkulvar' adını verdik.
Foto 6: Kulvar biterken dağın kuzeybatı beline ulaşılıyor ve buradan sola önce çarşaklı bir omuz, sonra da keskin ve boşluklu bir sırt hattı izlenerek, en tepede IV+ derecelik çürük bir tırmanışla (veya aşağılardan dolaşılarak III+ derecelik kısa tırmanışlarla) 3350 metrelik zirveye ulaşılıyor. Bu resimde Efecan, doğudaki 3445 metrelik 'İstanbul Tepe'ye attığımız travers sırasında kaya üzerinde görülüyor. Buraya o zaman bıraktığımız sarı neskuik kutusu içindeki defter ve kalemi daha sonraki tırmanışlarda bulamayınca üzüldüm doğrusu.
Foto 7: Zirvede Tunç. Tahminimizce bu dağın Kuzey kulvar rotasının ilk tırmanışını yapmıştık.
Tunç Fındık
