Yedigöl Platosundan 3510 metrelik Direktaş kulesi. 1998 yılının ağustos ayında arkadaşım Kürşat Avcı ile ben, yanımızda yer ekibi olarak arkadaşımız İbrahim Daşkaya'yı da alarak Yedigöl Platosuna çıkmıştık. İlk amacımız Direktaş kuzey duvarında bir rota tırmanmaktı.. 

Direktaş Kuzey duvarının tam karşıdan görüntüsü. Duvarı sol aşağıdan sağ yukarıya çapraz bölen set net olarak izlenebilmektedir, biz de bunu tırmandık. Çok sonradan (Ömer B. Tüzel'in 'Aladağlar' kitabına bakınca), bu rotanın ağustos 1965'de İngilizler John Ashburner , John Harris ve Andrew McMichael tarafından tırmanıldığını ve 'Cambridge Rotası' olarak geçtiğini anladık. Demek ki duvarın bu rotasının ilk Türk tırmanışını yapmıştık.. Direktaş kuzey duvarını 1980 yılında ilk tırmanan Türk Dağcılar ise Recep Çatak ve Ömer B. Tüzel'dir. Rota 400 metre kadar yükseklikte, genel olarak III ve IV derece, zor yerlerinde de V derece zorlukta bir duvar rotası. 

 

22 Ağustos sabahı rotaya girdik. Burada Kürşat III+ derece zorlukta bir slab kaya etabında görülüyor. Rotanın ilk etaplarında, çapraz giden set bazen çok dar, bazen de çok genişti. Birçok yerde dağ botlarıyla tırmandık, sadece kilit etaplarda kaya tırmanış ayakkabılarını giydik. 

 

Kilit etap olan dik, bacamsı kulvarda tırmanış. Burada zorluk IV+ derece kadar, ama çürüklük kayda değer şekilde işi zorlaştırıyor.. 

 

Duvarın ortasındaki büyük setin kenarında istasyon kuran Kürşatı görüyoruz. Direktaş kuzey duvarı üzerindeki tüm rotalar bu setten geçiyor. Bu setin dibinde daima bir parça kar-buz bulunuyor ve acil durumlarda, rotadaki en iyi bivak yeri burası. 

 

Büyük setten dik, gri ve sağlam bir slab kaya etabını bölen çatlağı lider tırmanıyorum, bu etap III+ derece zorlukta. 

 

Direktaş kuzey duvarının üst kısımlarında. 

 

Rotanın son kilit etabı olan 'İğne Kaya'nın sırtında lider giden Kürşat. Burada kaya çok sağlam, boşluk hissi fazla ve zorluk V derece civarında. 

 

Kürşat'ın emniyetiyle ben tırmanırken. İğne Kaya etabından bir ip sonra basit II derecelik tırmanışlarla zirveye vardık. Çoğu etapta ip açmamamız ve hızlı ilerlememiz nedeniyle, tırmanış üç saatten biraz çok sürdü ama bir kaç etap vardı ki ip açmak mutlaka şarttı- boşluk hissi ve çürüklük had safhadaydı. 

 

Yedigöl Platosundan dönüş yolunda, solda Yedigöl Burnu Dağı, sağda ise Kızılkaya zirvesi.